மாமணியே...

தங்கம் , தாமிரம், துத்தநாகம்
தகரம், தோரியம், தவிட்டுப்பொன்
இவையாவும், தங்கை உன் சிரிப்பில்
தவிடுபொடியாய் போனதே என் தாயே
உன் தந்தப்பாதங்களுக்கு துலாபாரத்தில்
எடையெடுத்து, விலா எலும்புகள் வெளித்தெரியும்
தெருவோரத்தங்கைக்கும் ஒரு தங்கச்சங்கிலி
செய்து தருவேன் என் திருவே, திருவிளக்கே,
தெய்வத்தின் தேவதருவே,
தென் பெண்ணை ஆற்றின் ஓரம்
தெருவெல்லாம் தோரணமாம்
மண் வீடும் மாளிகையாம்
மணல்சோறும் விருந்துணவாம்,
வெண்பட்டு அதை உடுத்தி
வேந்தன் அவன் கை பிடித்து
மறுவீடு செல்லும் வரை
மலராலே தாங்கிடுவேன்,
மணவாளன் இடையினிலே
மறு வீடு ஏகிடினும்
மறவாதே என் தங்காய்
மாளிகையே இங்கு உண்டு

கண்ணீரை கண்டாலும்
சென்ணீரால் சுருண்டாலும்
பன்னீரால் குளிப்பாட்டி
பல்லக்கில் உனை ஏற்றி
பலகாத தூரமெனினும்
பண்பாக எடுத்து சென்று
மணவாளன் இல்லம் சேர்க்கும்
மகிழ்வான நாளும் என்றோ?????

type="text/javascript">&cmt=2&postid=115709606541959264&blogurl=http://srishiv.blogspot.com/">